Saturday, September 17, 2011

CAMPUS TRIO Part 8

"Dito na lang ako sa sahig matutulog." ang sabi ni Andrew nang makitang humiga si Bryan sa kama.
"Hindi pwede. Dito ka matutulog. Huwag ka nang mahiya pa." si Bryan.
"Ok lang ako dito. Sanay naman ako eh." ang pagpupumilit ni Andrew. Sa totoo lang ay naiilang siya kapag may katabing siyang ibang tao sa pagtulog.

Bumangon si Bryan mula sa pagkakahiga at umupo sa kama. "Kung yan ang gusto mo bahala ka. Tatawagin ko na lang si manang para dalhan ka ng kumot at unan."
"Salamat."
"Ngayon lang kita pagbibigyan Andrew, sa susunod hindi na." ang pahabol na pahayag ni Bryan. Tumayo siya at dumako sa kanyang cabinet.
"Oh eto, hiramin mo muna. Isuot mo pagkatapos magshower." 

Kinuha ni Andrew ang inabot sa kanya ni Bryan na isang twalya, brief, boxer short at sando na may kalakihan ang sukat sa kanya.
"Wala akong sakit huwag kang mag-alala." si Bryan nang mapansing nakatingin si Andrew sa kanyang brief.

Habang nasa shower si Andrew ay inaalala niya ang mga nangyari sa kanya sa buong araw na iyon. Nakapokus ang kanyang isipan kay Bryan. Ang inis niya sa taong ito ay unti-unting naglalaho sa di niya malamang dahilan.

Sa labas naman ay naroroon si Bryan na nananatiling nakahiga sa kanyang kama habang inuunan ang ulo sa kanyang nakataas na mga braso.
"Hay Andrew, kung alam mo lang kung gaano ako kasaya ngayon na magkasama tayo sa aking bahay. Gagawin ko ang lahat upang mapalagay ang loob mo sa akin."

Matapos ang halos sampung minuto ay lumabas na si Andrew ng banyo. 
"Ayan pinalatag ko na kay manang ang tutulugan mo. Sigurado ka bang diyan ka na matutulog?" ang tanong ni Bryan kay Andrew na nagpupunas ng kanyang katawang basa.
"Oo naman."
"Ok. Sayang, gusto pa naman kita makatabi ngayon." ang sunod na sinabi ni Bryan. Ngunit hindi na iyon binigyan pa ng kahulugan ni Andrew. Biro lang iyon siguro ng tao.

Hindi nakatulog si Andrew nang gabing iyon. Marahil ay namamahay siya. Isa pa ay iniisp niya ang kanyang ina na siguradong nag-aalala na sa kanya.
_______
Kinabukasan ay naisipan ni Bryan na ipagluto si Andrew ng masarap na almusal. 

"Ok na ba ang lasa nito Manang." ang tanong ni Bryan habang hinahalo ang sauce ng niluluto niyang spaghetti.
"Opo Senyorito." ang sagot ng katulong matapos tikman ito.
"Sigurado po kayo, baka hindi ito magustuhan ng bisita ko. Siyanga po pala, pakiayos na ang mesa sa garden. Pakihanda na rin yung pasta doon kami kakain."
"Opo Senyorito."

Matapos magluto at maihanda ang almusal ay umakyat si Bryan sa kwarto nito upang gisingin si Andrew na halos inumaga nang matulog. Pagkabukas ng pinto ay nakita niyang natutulog pa rin ito ng nakabaluktot.

Lumapit si Bryan kay Andrew. Napapangiti siya habang pinagmamasdan ang kabuuan nito. Dumapa siya sa kinahihigaan nito, nakatukod ang dalawang kamay sa magkabilang gilid nito at nilapit ang mukha sa kanya.
"Ang cute talaga." ang nasabi niya sa kanyang sarili patungkol kay Andrew.

Nagpasiya siyang buhatin ito kahit may kabigatan para ihiga sa kanyang kama. Hindi man lang ito nagising sa ginawa sa kanya ni Bryan.
_______
"Tanghali na yata." ang unang sinabi ni Andrew nang magising ito. Nakita niya ang oras sa alarm clock na nasa tabi ng higaan. "Alas onse na pala ng umaga. Napasarap yung tulog ko."

At doon niya nakumpirma ang dahilan nito. "Nandito pala ako sa kama ni Bryan. Siya siguro yung nagbuhat sa akin. Pero bakit di ko namalayan." ang tanong niya sa kanyang sarili.

Matapos magmumog at maghilamos ay bumaba na siya. Nakita niya ang isa sa mga katulong na naglalakad.
"Magandang umaga po Sir Andrew." ang bati ng katlong sa kanya.
"Magandang umaga din po. Nasaan si Bryan." ang tanong niya rito.
"Lumabas lang po siya. pabalik na rin po iyon. Hintayin niyo na lang po siya sa garden." ang sagot ng katulong sa kanya.

Tinuro sa kanya ang kinaroroonan ng nasabing hardin. At doon niya napansin ang isang mesa doon na may mga nakatakip sa ibabaw nito.
"Magandang umaga po Sir. Halika umupo na kayo. Mamaya lang po darating na si Senyorito. si Susan habang inaayos niya ang mesa.

"Si Senyorito po pala ang nagluto nito." ang pagpapatuloy ni Susan pagkatapos umupo ni Andrew at tignan ang mga nakahain sa mesa."Spaghetti. Paborito ko ito. Pero masarap kaya ito." ang nasabi niya sa kanyang sarili.
"Huwag po kayong mag-alala masarap yan. Pinagbuti po talaga ni Senyorito ang pagluto niyan para sa iyo." si Susan na tila nabasa ang nilalaman ng utak ni Andrew.

Makalipas ang limang minuto ay dumating na si Bryan at nagmamadaling tinungo ang hardin. Napansin ni Andrew na basang-basa ang sando na suot nito. Marahil ay kakatapos lang niya mag-ehersisyo.

"Sorry kung pinaghintay kita. Kagagaling ko lang sa gym." ang sabi nito sabay upo sa silyang kaharap ni Andrew.
"Ok lang." ang sagot ni Andrew. Ngunit sa loob niya ay may nararamdaman siyang kakaiba nang makita niya ang kanyang kausap.

At natulala na lang si Andrew sa sunod na ginawa ni Bryan. Tinanggal nito ang suot niyang sando kaya kita niya ang hubog ng pawisan nitong katawan. Alagang-alaga sa exercise kaya hindi nakakapagtakang nakakayanan nitong buhatin siya. Napapalunok na lang si Andrew ng kanyang sariling laway.

"Ang init grabe. Tara kain na tayo." ang sabi ni Bryan.
"Uy Andrew, sabi ko kain na tayo." ang pag-uulit ni Bryan nang mapansin ang pagkatulala ni Andrew. Sa isip niya ay talagang pinagpapantasyahan siya nito naikinatutuwa niya.

Bumalik naman ang ulirat ni Andrew nang makita niya ang mahinang pagtawa ni Bryan.
"Ah tara kain na tayo. Ikaw daw ang nagluto nito. Baka nilagyan mo ito ng lason ah." ang pag-iiba ni Andrew ng usapan. Pero ang totoong nasa isipan ni Andrew ng mga oras na iyon ay kung nakahalata si Bryan sa naging reaksyon niya kanina.
"Wag kang mag-alala, wala akong balak na patayin ka." ang nakangiti pa rin nitong sagot.

Nagsimula na silang kumain.
"Anong lasa?" ang tanong ni Bryan sa kanya.
"Masarap naman siya."
"Mabuti naman at nagustuhan mo."
"Pero Bryan hindi ka na dapat nag-abala pa ng ganito sa akin."

Tumingin si Bryan sa kanya.
"Alam mo Andrew, masaya ako sa ginagawa ko kaya hayaan mo na lang ako. Sabi ko sayo diba na babawi ako."

Sa loob ni Andrew ay may naramdaman siyang kasiyahan sa mga narinig niya sa kausap. Pero hindi pa rin niya maiwasang mag-isip na baka may binabalak siyang hindi maganda sa kanya. Hindi pa niya itong lubusang kilala.

"Anong oras tayo uuwi?" ang tanong ni Andrew kay Bryan. Katatapos lang nilang kumain.
"Huwag kang magmadali Andrew. Marami pa tayong gagawin ngayong araw."
"Marami pa? Ibig sabihin  aabutin pa tayo ng bukas dito?" medyo napalakas na ang boses ni Andrew.
"Oo. Dont worry, ako ang bahala sa nanay mo pati na sa mga mamimiss mong lectures sa school."

Sa pagkakataong iyon ay hindi na naiwasan ni Andrew na itago ang kanyang pagkainis. Tumayo na siya sa kanyang kinauupuan.
"Ikaw ha sumosobra ka na. Gumagawa ka ng sarili mong desisyon ni hindi mo muna ako konsultahin kung papayag ako!"

Tumayo rin si Bryan bago sumagot. "Nagagalit ka ba sa akin? Dapat magpasalamat ka pa sa mga kabaitang pinapakita ko sa iyo."
"At bakit ko naman gagawin iyon. Hindi ko naman hinihingi na maging mabait ka sa akin, na tratuhin mo ako ng ganito."

Hindi na sinundan pa ni Bryan ang pahayag na iyon ni Andrew sa halip ay iniba na niya ang usapan. Ang sumunod na ginawa ni Bryan ay mistulang nagpawala ng inis ni Andrew sa kanya.

Hinubad ni Bryan ang suot nitong shorts.Halos manlaki ang mga mata niya sa nasilayan niyang umbok ng pagkalalaki nito pati na rin ang maumbok na pwet nito at malalaking mga hita. Hindi rin nakaligtas sa kanya ang nakaawang na balahibo sa bandang itaas ng suot nitong puting brief.

Sa isip-isip ni Andrew, "Teka bakit niya ginawa ito sa harap ko. Parang wala siyang kahihiyan."
"Ano ba tong nararamdaman ko. Hindi pwede ito. Wala akong pagnanasa sa kanya. Tinutukso lang ako ng taong ito." ang pangungumbinse niya sa kanyang sarili.

"Tigilan na natin ang walang kwentang usapang ito. Ligo lang ang katapat ng init ng ulo mo tol." ang sabi ni Bryan na nagpabalik sa katinuan ni Andrew. "Tara swimming tayo."
"Swimming? Ayaw ko nga. Sa banyo na lang ako maliligo." ang pagtanggi ni Andrew.
"Bakit? Ayaw mo bang sumabay sa akin o nahihiya ka lang."

"Parang ganun na nga." ang sagot ni Andrew sa kanyang sarili. Nakakahiya namang maghubad din siya, alam naman niya na walang ibubuga ang katawan niya kung ikukumpara sa kanya. At isa pa ay hindi siya marunong lumangoy mahirap na baka gumawa ito ng kalokohan na lunurin siya.
"Hindi lang ako sanay." ang nasabi na lang niya sa kausap.
 "Eh di sasanayin na kita."

Wala nang nagawa si Andrew kundi ang maging sunud-sunuran kay Bryan. Hinila nito ang kanyang braso papunta sa dako ng bahay kung saan naroon ang pool. Nabigla na lang siya nang itulak siya nito.

"Bryan!!!" ang napasigaw na si Andrew.
"Huwag kang mag-alala, mababaw lang sa parte na iyan kaya hindi ka malulunod." ang sabi ni Bryan at lumusong na rin ito sa pool.

Akmang aahon si Andrew dahil sa naramdaman niyang ginaw nang pigilan siya ni Bryan sa pamamagitan ng pagyakap sa kanya. Hindi na nagawang magpumiglas ni Andrew dahil sa naramdaman niyang laman na nakadikit sa kanyang likuran na sa tantya niya ay may kahabaan ito. Mistulang kinuryente ang buo niyang pagkatao.

Maya-maya lang ay kumalas na ito sa pagkakayakap at sinabuyan siya ng tubig sa mukha.
"Pwe!" ang reaksyon ni Andrew gawa ng nakainom siya ng tubig. "Ikaw talaga Bryan!"

Balak gumanti ni Andrew sa kanya ngunit hindi niya ito magawa dahil sa paglangoy ni Bryan. Nakita pa niya na tatawa-tawa ito.

"Ikaw talaga Bryaaaannnnn!!!!" ang pagsigaw na ni Andrew.
_______
"Tol kamusta na ang lakad niyo ni lola?" ang tanong ni Michael sa kakapasok lang na si Troy sa kanilang tambayan.
"Ayos lang. Medyo sumakit lang ang ulo ko sa dami ng inayos naming papeles. Siya nga pala, si Bryan?" ang pahayag ni Troy nang mapansing wala pa si Bryan sa ganoong oras.
"Nasa Baguio siya ngayon. Busy siya kaya hindi siya papasok ngayon."
"Really. Ang weird ha."
"Oo, at mas magtataka ka pa. Guess who kung sino ang sinama niya doon."
"Talaga. Ahm. No idea ako. Sige sirit na." ang sagot ni Troy. Napaisip siya sa narinig niya kay Michael. Kadalasan kasing mag-isa lang itong nagtutungo doon at kapag bakasyon lang niya ito ginagawa.
"Si Andrew, yung freshman."
"What?" ang di makapaniwalang reaksyon ni Troy.

Itutuloy....

20 comments:

  1. ang ganda ng story talga inspiring,,,,,,,

    ReplyDelete
  2. dahil mtgal ung update dapat mamaya may part 9 at 10 na... plzz daredevil


    :)

    ReplyDelete
  3. nice...pero bitin.

    inaabangan ko itong story na to. thank you for updating it.

    regards,

    R3b3L^+ion

    ReplyDelete
  4. hay nakakabitin ganda na ng kwento,, sana meron na uling kasunod, araw araw kong binibisita blog mo ganda kc ng mga kwento mo

    ReplyDelete
  5. gusto ko sanag bigyan ng mukha si bryan... :-)
    http://tenchunk.blogspot.com/?zx=1eff6ce252a4122a

    request lang... yung picture ng guy na suot ang "Friday" orange sleeveless shirt... cute kasi eh. sana tugma sa description ni bryan.

    also sana for troy, michael and andrew na rin :-)

    regards,

    R3b3L^+ion

    ReplyDelete
  6. ang tagal naman bago lumabas tong story..

    ReplyDelete
  7. @rebelion.

    Thanks at nagshare ka pa talaga ng blogsite. Pwede na rin siguro iyon. Hindi na mahalaga kung tugma sa description ni Bryan basta cute ok na. hehehehe.

    ReplyDelete
  8. ayiee..!!

    sweetness + kiligness = the best..!!! hahaha

    what a way to start my morning.. !!!

    God bless.. -- Roan ^^,

    ReplyDelete
  9. Eeeee.. Bitin.. Ang bilis naman ng phasing ng story.. Pero uber kilig. Haha! Good job po!
    -icy-
    Eeeee.. Bitin.. Ang bilis naman ng phasing ng story.. Pero uber kilig. Haha! Good job po!
    -icy-

    ReplyDelete
  10. Asan na po yung movie ? shocks ! tagal na ako nag-iintay ee :(

    ReplyDelete
  11. Kinakalawang na kami kakaantay...Hehehe
    Part 9@10 dapat sabay na

    ReplyDelete
  12. Long overdue na po against sa binigay nyo na dates :(

    ReplyDelete