PANTASYA Part 25

"Hello Jerome"
"Rico tol, nice naman sikat ka na ah"
"Ano ka ba nagsisimula pa lang ako"
"Ikaw naman pa humble ka pa, kung alam mo lang na nagkakaubusan na ng magazine dito, ikaw ba naman ang nasa cover eh"
"Talaga"
"Oo, hindi lang yan, usap-usapan ka na nga dito sa kompanya pati na rin sa dating tinitirhan niyo."

Sobrang saya ko sa ibinalita ni Jerome sa akin. Kahit papaano ay nagbunga ang aking mga paghihirap. Sa loob ng halos dalawang buwan na pagrampa, pagpose at mga pictorial ay nakaipon agad ako ng pera. Kaya medyo nakakaluwag na ang aking pamilya.

Sa ngayon ay sanay na ako sa mga pinapagawa sa akin. Nandyan ang paglalakarin ako sa isang entablado suot ang mga damit o underwear ng boutique na aking pinagtatrabauhan. Siyempre hindi mawawala ang hiyawan ng madla sa akin kabilang ang mga nagpapantasyang kababaihan at bading. Dito napatunayan ko sa aking sarili na mayroon pala akong ibubuga.

Dahil sa pagmomodelo ay mas binigyang pansin ko ang pangangalaga sa aking sarili. Binalik ko na ang aking dating routine. Regular akong nagpupunta sa gym at siyempre ang tamang pagdadiet. Magkagayumpaman ay hindi ko pa rin napapabayaan ang aking responsibilidad sa pamilya tulad ng pag-aalaga kay nanay.

Ilang araw pa ang lumipas sunud-sunod na ang natatanggap kong mga offers. May ibang mga fashion company ang nag-aalok sa akin na lumipat sa kanila kapalit ng ibibigay nilang mataas na halaga. Pero tinatanggihan ko lang ang mga ito dahil hindi pa tapos ang aking kontrata sa kompanya aking pinagtatrabauhan.
______
"Anak, may bisita ka, si Jerome" si nanay na pumasok sa aking kwarto.
"Sige papasukin mo na lang po, pakisabi na lang na maghintay siya saglit." ang sagot ko sa kanya.
Pagkababa ko ay nakita ko si Jerome na nakaupo sa sofa. "Jerome, napadalaw ka gabi na ah" sabi ko sa kanya.
"Wala lang gusto ko lang kamustahin ang isang sikat na modelo."
"Ikaw talaga napakabolero mo"
"Teka biyernes pa lang ngayon ah" ang nagtataka kong pahayag. Ang alam ko kasi ay tuwing linggo lang ang kanyang day-off base sa policy ng kanilang kompanya.
"On-leave ako ngayon, pero huwag kang mag-alala dahil pinayagan naman ako ni Sir Carlo. Alam mo ang laki ng pinagbago niya simula nang umalis ka"

Bigla namang nagbago ang mood ko nang marinig ko ang pangalang iyon. Nakaramdam naman ako ng pagkamiss sa kanya. Napansin naman ni Jerome ang aking reaksyon.

"Sorry Rico"
"Ok lang ako Jerome" ang nakangiti kong sagot sa kanya.
"Sigurado ka, alam mo kung pagbabasehan kasi ang naging reaksyon mo sa sinabi ko ay masasabi kong may nararamdaman ka pa rin sa kanya."

Halos wala akong naisagot sa sinabi niyang iyon. Marahil ay tama siya, hindi pa ako tuluyang nakakapag move-on sa kabila kasi ng pagiging busy ko sa trabaho.

"Sinasabi ko na nga ba at tama ako, mahal mo pa talaga si Sir Carlo"
Wala akong nagawa ng mga sandaling iyon kundi yumuko.
"Tulad mo ay nangungulila pa rin siya. Alam mo bang halos araw-araw niya akong pinapatawag sa kanyang opisina para tanungin lang kung nasaan ka. Siyempre hindi ko sinasabi kahit anong pilit niya. Natatandaan ko nga nung huling pag-uusap naming dalawa halos lumuhod talaga siya sa harap ko at nagmamakaawa, pakiramdam ko nga nagkapalit na kami parang ako na yung boss"

Sa sinabing niyang iyon ay mas tumindi ang pagkamiss ko kay Kuya Carlo. Nakaramdam ako ng awa para sa kanya. Kaya hindi ko naiwasang maluha muli. 

"Ngunit wala nang saysay ang pagmamahal kong ito para sa kanya, dahil wala nang chance na maibalik pa ang dating relasyon namin"
"Alam ko na iniisip mo lang ang kanyang anak pati si Marianne. Rico may dapat kang malaman tungkol sa bagay na yan"

"Kung anuman iyon ay hindi na ako interesado pa. Please huwag mo nang ituloy yan" ang pakiusap ko sa kanya. Baka may marinig na naman akong hindi maganda mula sa kanya.
"Sige kung yan ang gusto mo" ang naisagot na lang niya.

Dahil gabi na nagpasiya akong patulugin na lang si Jerome sa aking kwarto, ako sa aking kama at siya sa isang banig na nilatag ko sa sahig.

Kinabukasan ay maaga kaming nagising. Sinimulan kong gawin ang aking daily routines. Nakijoin naman sa akin si Jerome.
"Rico, naks naman sikat ka na talaga, di mo ba napapansin ang malagkit na tingin sa iyo ng mga tao." si Jerome habang nagjojogging kami.
"Sanay na ako. Alam ko namang natural lang ito dahil sa aking trabaho ngayon."

Maya-maya'y biglang nagtatakbo papalapit sa akin ang mga babaeng naroroon.
"Hi Rico, pa autograph naman" sabi ng ilan habang inaabot sa akin ang mga magazine na  ako nasa cover.
"Rico, ang gwapo mo talaga! pwedeng papicture"
"Rico, pakiss naman kahit sa cheeks lang"

Dahil dito ay nagkatinginan kami ni Jerome.
"Wait mga girls isa-isa lang po" ang nakangiti kong tugon. Sanay na rin ako sa ganito sa halos araw-araw kong pagjojogging.
"Idol talaga! nice" si Jerome.
"Saglit lang Jerome ha pagbibigyan ko lang sila" sabi ko sa kanya. Narinig ko ang kanilang paghiyaw at pagtili. May ilang pang lumalapit sa akin.
"Teka mga girls, para po maging maayos tayo ay maaari po sana tayong pumila. Lahat naman po tayo ay pagbibigyan ng ating idol" si Jerome. Marahil nakikita niya na naiipit na ako sa mga taong nakapalibot sa akin.

At ganoon nga ang nangyari. Isa-isa ko silang pinagbigyan. Pinirmahan ko ang mga dala nilang magazine. Nagpapicture naman ang iba gamit ang kanilang cellphones. At yung mga humalik sa aking pisngi, halos mahimatay na at magdeliryo na ikinatutuwa ko naman. Naging maayos naman ito hanggang sa matapos. Salamat sa tulong ng aking kasama. Nagpatuloy kami sa pagjogging pabalik ng bahay.

"Rico buti naman at puro babae ang lumalapit sa iyo" si Jerome.
Napatawa naman ako ng bahagya sa sinabi niyang iyon. "Akala mo lang iyon. Sa mall, sa gym meron. Kung sasama ka mamaya makikita mo"
"Talaga, eh pinagbibigyan mo naman ba sila, mataong lugar iyon hindi ka man lang ba nahihiya?"
"Ok lang naman sa akin. Naiintindihan ko naman ang nararamdaman nila. Tandaan mo na minsan ko na rin pinagpantasyahan ang kapwa ko lalaki."
"Tama ka tol, pero teka ha, Uy sino yang tinutukoy mo"
"Si Kuya Car...." hindi ko na tinuloy ang aking sasabihin. Napahawak naman ako sa bibig ko.
"Aha! akala ko ba ayaw mo na marinig ang pangalan niya pero muntik ka nang madulas. I know now Rico na hanggang ngayon ay nasa isipan mo pa rin siya.
Sa halip na sumagot ay iniba ko na lang ang usapan. "Tara na nga nagugutom na ako. Umuwi na tayo"
Naririnig ko pa lang ang mahinang pagtawa ni Jerome. Pero hindi ko na pinansin pa iyon.
______
Masaya kaming nagkuwentuhang tatlo ni nanay habang kumakain ng almusal. Maya-maya ay biglang dumating si kuya.
"Arthur anak kumain ka na ba? halika sabay ka na sa amin" ang alok ni nanay sa kanya.
"Sige po nay nakapag-almusal na ako dumaan lang ako dito para kamustahin kayo. May bisita pala tayo" si kuya kuya sabay tingin kay Jerome.
"Ah oo kuya kilala mo na rin siya diba si Jerome" sagot ko naman.
"Oo Rico kilala ko na siya, salamat sa pagdalaw." si Kuya. Nagshake hands silang dalawa. "Sige po nay mauna na ako pupunta ako sa school may seminar kasi ngayon ang faculty"
"Ganoon ba iho sige" si nanay.
"Alis na ako Rico,Jerome" paalam ni kuya sa amin. At dumeretso na siya palabas.

Matapos ang almusal ay nagsimula naghanda na kami ni Jerome sa pagpunta sa gym.

Pagkalabas naming dalawa ay pumara kami ng taxi.

Kakabukas pa lang ng mall na iyon kaya hindi ganoon kadami ang mga taong lumapit sa akin. Gaya kanina ay pinagbigyan ko ang kanilang mga request. Matapos noon ay dumako na kami sa gym.

Swerte namang ako ang unang customer na dumating doon. Kaya nakapag-exercise ako ng maayos. Si Jerome naman ay nakaupo lang habang nagbabasa ng dyaryo. Habang tumatakbo ang oras ay isa-isang dumarating ang mga regular na customers doon. Hanggang sa dumami na sila.

At yun na nga, hindi naiwasan ng mga paminta roon na lapitan ako at kamustahin. Siyempre kinausap ko naman sila ng maayos. Kahit papaano ay nagiging kaibigan ko na sila.

Pagkatapos noon ay inayos ko ang aking sarili para umuwi.

"Rico tama ka nga,  naku sa mga titig pa lang nila sa iyo eh parang pinagnanasaan ka nila. Hindi talaga kayo talo" si Jerome habang naglalakad kami palabas ng gym.
"Sira ka talaga. Tara tutal nandito na rin naman ay kumain tayo ng tanghalian."
"Sige medyo nagutom ako eh."
"Oo nahihiya kasi ako sa iyo kasi pinaghintay kita."
"Buti naman at meron ka nun"
Nagkatawanan lang kaming dalawa.

Dumeretso kami agad sa isang restaurant na naroroon. Umupo sa isang bakanteng pwesto at nilapitan kami ng isang waiter.

Habang naghihintay sa aming inorder, panay turo ni Jerome  sa akin sa mga taong naninilip sa salamin sa labas. Ang iba sa kanila ay kinukunan ako ng picture.

"Hayaan mo sila" sagot ko sa kanya.
"Ahm, ganito pala ang sitwasyon mo dito ano, pero hindi ka ba nahihirapan niyan at saka paano na lang kung dumating ang araw na mas tumaas ang level ng kasikatan mo"
"Naisip ko na rin ang bagay na yan. Ngunit sa palagay ko, kung matapos ang kontrata ko sa kompanya ay hihinto muna ako."
"Bakit naman?" agad na tanong ni Jerome.
"Nais kong tapusin na ang pag-aaral ko. Nasabi ko na rin ito noon sa aking pamilya."
"Ok yan. So may balak ka palang magpatuloy sa pagiging guro."
"Saka ko na pag-iisipan yan. Sa ngayon gagawin ko ito para may maipagmalaki naman ako sa aking sarili, na nakatapos ako ng pag-aaral."
"Sige" si Jerome na may patangu-tango ng ulo.

Makalipas ng dalawang minuto ay dumatin na ang aming inorder. Habang kumakain ay masaya pa rin kaming nagkuwentuhan.

Nang matapos ay nagpasiya na kaming umuwi. Pero hindi kaagad kami nakaalis ng mall dahil sa dami ng taong lumalapit sa akin. Ano pa ba ang magagawa ko kundi ang pagbigyan sila.

Kahit papaano ay natutuwa naman ako sa mga naririnig kong sinasabi nila.
"Ang bait niya ano ineentertain niya ang mga fans di tulad ng ibang artista na akala mo kung sino. hindi ka mang lang makalapit sa kanila. Eh hindi naman kagandahan at kagwapuhan."sabi ng isang babae.
"Oo nga, siguro napakaswerte ng girlfriend niya." sagot ng kasama niya.

Hapon na ngunit hindi parin nauubos ang mga tao kaya umeksena na si Jerome pati ang ilang security ng mall.

"Pagod na si idol. Sa susunod na lang ulit" sigaw ni Jerome sa mga tao.
Nakaalis na kami ni Jerome dahil sa pagharang ng mga guard sa mga lumalapit pang tao.Naririnig ko pang ang sigawan ng iba.
"Sayang naman sa susunod aagahan ko na."
"Ano ba yan kanina pa ako dito pero nauna pa yung mga nahuli"
"Ilove you Rico woooooo!"
______
Linggo ng umaga, matapos kaming magsimba ay nagpaalam na para umuwi. Inihatid namin siya sa bus terminal.

Nagpasalamat ako sa kanya at nangakong siyang dadalaw ulit kapag may pagkakataon.

Itutuloy.....