CAMPUS TRIO Part 23

Pagkadating nina Andrew at Troy sa venue ng birthday celebration ni Bryan ay sinalubong sila ni Michael at dinala sa kanilang magiging mesa.

Habang nakaupo ay pinagmamasdan ni Andrew ang paligid. Namamangha siya sa kanyang nakikita palibhasa ay unang pagkakataon niyang makadalo sa ganoong kalaki at magarbong okasyon. Sadyang pinaghandaan at ginastusan ang mga dekorasyon sa loob pati ang malaking streamer sa entablado na ang nakasulat ay ang pagbati kay Bryan.

Ngunit sa kabilang banda ay medyo naiilang pa rin siya. Hindi nakaligtas sa kanya ang mga tingin sa kanya ng mga bisitang naroon. Pakiwari niya ay pinag-iisipan na siya ng hindi maganda ng mga iyon.

"Huwag mo na silang pansinin. Tayo lang kasi ang naiiba dito." ang bulong sa kanya ni Troy. Tama nga naman dahil silang tatlo lang bukod kay Bryan ang mga lalaki na naroroon.

Dahil sa kasikatan ay pinagpiyestahan ng mga kababaihang naroon sina Troy at Michael. Halos sila na ang naging usap-usapan doon. Samantalang si Andrew ay napapayuko na lang. Pakiramdam niya na out of this world siya.

Inakbayan siya ni Troy na ang isang kamay ay humahaplos sa kanyang balikat. Sa kabila ng pagiging abala sa pag-entertain sa mga kababaihan ay hindi niya magawang alisin ang kanyang atensyon kay Andrew. Gustong iparating ni Troy kay Andrew na ayos lang ang lahat at hindi siya nag-iisa.

At makalipas ng halos sampung minuto ay nakarinig sila ng paghiyaw hudyat na dumating na ang kanilang pinakahinihintay.

Tumingin si Andrew sa pinto kung saan nag-uumpukan ang mga bisita. At pumasok doon si Bryan kasama ang kanyang ina. Nginitian sila ng mag-ina habang papunta sa entablado.

Nang makarating ay agad hinanap ni Bryan si Andrew. Napangiti siya nang makita niya ito sa isang mesa kasama sina Michael at Troy na katabi niya. Hindi ito nakaligtas sa kanyang ina.

"Good evening ladies, Nandito na ang inyong pinakahihintay ang ating birthday boy, Mr. Bryan Sebastian!" ang pahayag ng babaeng emcee na nagpahiyaw sa buong auditorium.
Tumayo si Bryan at kumaway sa lahat ng naroroon.
"Yan. Talagang napakaguwapo niya. So alam naman natin na maliban sa kanyang birthday ay ngayon din ang araw ng mga puso. Kaya sa gabing ito, may isang big surprise ang kanyang mom na si Dr. Sebastian sa ating lahat. At ito ay malalaman natin maya-maya lang. For the meantime kantahan na natin si birthday boy!"

Habang kumakanta ay pasimpleng sinusulyapan ni Andrew si Bryan. Hindi niya magawang titigan ito ng matagal dahil katabi niya ang kanyang ina na nakatingin din sa kanya. Iniisip na niya kung paano mabibigaydito ang kanyang regalo.

Matapos magsalita ang emcee ay bumaba na nang entablado si Bryan samantalang ang kanyang ina ay lumabas. Napansin naman ni Andrew na papalapit sa kanilang kinaroroonan si Bryan kaya agad siyang nagpaalam kay Troy na kukunin ang kanyang regalo sa sasakyan nito.

"Saan pupunta si Andrew?" ang agarang tanong ni Bryan sa dalawa nang mapansin ang pagmamadali ni Andrew.
"Ah wala may kukunin lang sa car tol." ang sagot ni Troy sa kanya. "Hintayin mo na lang siya pabalik na iyon."
"Naks naman tol si Andrew talaga ang hinanap mo ah." ang pangangantsaw sa kanya ni Michael.
"Siyempre naman ngayon na ang pagkakataon na makakapag-usap kami ulit."
"Hindi halata na miss mo siya ano."
Isang ngiti lang ang ibinigay sa kanila ni Bryan.

Samantala, habang naglalakad si Andrew papuntang parking lot kung saan naroroon ang kotse ni Troy ay napansin niya ang isang napakagarang sasakyan. At sa pagbukas ng pinto ay iniluwa roon ang isang babae. Hindi na niya sana bibigyan ng pansin iyon nang makita niya ang pagsalubong ni Dr. Sebastian sa babaeng iyon. Sa tingin niya ay magkakilala sila. At doon nagsimulang kabahan si Andrew tulad ng parehong pakiramdam nung matanggap niya ang imbitasyon. Gayunpaman ay isinantabi ulit iyon ni Andrew at nagpatuloy sa pagkuha ng regalo na ibibigay kay Bryan sa kotse.

Nang makabalik si Andrew ay nakita niya si Bryan na ngayon ay pinagkakaguluhan ng mga babae. Ngunit hindi naging sagabal ang mga nakapalibot sa kanya para hindi nito mapansin ang kanyang pagbabalik.

At sa paglapit sa kanya ni Bryan ay napansin nito ang kanyang dala.
"Kamusta ka na?" ang tanong niya kay Andrew na nakangiti ng ubod tamis. 
"A-ayos lang naman. Happy birthday nga pala. Ito pala ang rega..." ang isasagot sana ni Andrew nang biglang magsalita ulit ang emcee.

"Ladies, its time para malaman natin ang big surprise ni Dr. Sebastian para sa ating lahat!"
"Good evening to all the ladies of the university. Ngayong gabi ay pinagdiriwang natin lahat ang kaarawan ng aking panganay na si Bryan. Alam ko na inaabangan niyo kung ano ang aking surpresa sa gabing ito. Matagal ko nang pinag-isipan at pinaghandaan ito. Ang nais ko lang ay matuwid ang landas na tatahakin ng aking anak sa hinaharap at magkaroon ng normal na buhay."

Nagulat si Andrew sa biglaang tingin sa kanya ni Dr. Sebastian nang ipahayag niya ang mga salitang iyon. Inisip agad niya na patama sa kanya ang mga iyon. Lalo tuloy siyang kinabahan at nangamba.

Napayuko na lang siya sa mga oras na iyon. Kung hindi lang dahil kay Troy ay matagal na siyang lumabas ng auditorium at umuwi.

Hindi naman nakaligtas kay Troy ang naging reaksyon ni Andrew sa pinukol na tingin sa kanya ni Dr. Sebastian. Kaya sa ilalim ng mesang iyon ay hinawakan niya ang kaliwang kamay ni Andrew at marahang pinisil iyon pahiwatig na magiging ayos lang ang lahat at naroon siya upang umalalay sa kanya. Sa panig naman ni Andrew ay nakatulong iyon upang maibsan ang nararamdaman niyang kaba ngunit hindi naging sapat ito upang alisin ang lahat.

"Kababata ni Bryan sina Michael at Troy at kasabay ng kanilang paglaki ay nagkaroon sila ng isa pang kaibigan. She was our former neighbor. After graduation of high school they migrated to Canada. Dahil sa kanyang pag-alis ay sobra silang nalungkot lalo na ang aking anak. At kamakailan lang ay nagbalik na siya." ang pagpapatuloy ni Dr. Sebastian.

Halata ni Andrew sa kanyang mga kasama sa mesa ang pagkabigla sa mga narinig. Isang nagtatakang at nagtatanong na tingin ang ibinigay niya sa kanila. Hindi rin nakaligtas sa kanya ang bulungan ng mga taong naroon.

At ang sumunod na sinabi ng ginang ang siyang sasagot sa lahat ng kanyang mga iniisip mula panung matanggap niya ang imbitasyon.

"Ngayon narito na siya ang babaeng magiging fiancee ng aking anak, Please all welcome Sarah Concepcion!"

Isang magarbong palakpakan ang sinalubong ng mga panauhin sa isang babaeng umakyat ng entablado. Maputi at makinis ang kanyang balat, mahaba ang buhok at ang lalong nagpatingkad sa kanyang kagandahan ay ang suot niyang puting dress. Simple lang ito ngunit talagang bumagay sa kanya. Nilapitan niya ang gulat na gulat na si Bryan. Inabutan siya ni Dr. Sebastian ng mikropono.

"Magandang gabi sa inyong lahat lalo na sa iyo Bryan. Happy birthday! Wow ang laki mo na at mas lalo kang gumwapo" ang pagpuri sa kanya ni Sarah sabay hawak sa kanyang mga pisngi na nagpakilig sa lahat. Si Bryan ay nakatitig lang sa kanya.
"Kailan lang uhugin ka pa at iyakin. Ako pa nga ang nagtatanggol kapag may nanunukso sa iyo o inaasar nina Troy at Michael. Pero ngayon ang tangkad mo na at macho!" ang kanyang pagpapatuloy sabay pisil sa mga malalaking braso ni Bryan.

At sa pagkakataong iyon habang abala sa pakikinig at pagtatawanan ang mga kababaihan ay tila nabingi na si Andrew sa mga sumunod na sinabi ni Sarah. Nangingilid na ang kanyang mga luha habang nakayuko. Nagpasya siyang lumabas muna ng auditorium. Sinundan naman siya ni Troy.

"Andrew."
"Ayos lang ako Troy. Sige bumalik ka na doon sa loob." ang kanyang pahayag sabay pahid ng mga namumuong luha sa kanyang mga mata.
"Ok." ang tugon nito.

Sa isang sementong upuan malapit doon umupo si Andrew. Habang pinagmamasdan ang mga taong palakad-lakad ay iniisip niya ang mga nangyari. Bigla naman niyang naalala ang naging hula sa kanila ni Bryan nung araw na nagsimba sila sa Quiapo.
"Ito na siguro ang sinasabi niyang pagsubok. Kaya pala iba na pakiramdam ko kahapon pa." ang nasabi niya sa kanyang sarili.

Matapos ang halos kalahating oras ng kanyang pagmumuni-muni nang maisipan na niyang umuwi na lang tutal wala na ring saysay na manatili pa siya roon. Kaya bumalik siya sa auditorium para magpaalam sana kay Troy at ipaabot na lang ang kanyang regalo kay Bryan na nakalimutan din niya sa mesa na kanilang pinuwestuhan.

At doon niya nakita ang masayang-masaya na si Bryan habang kasayaw si Sarah. Mas lalong bumigat ang kanyang naramdaman sa mga oras na iyon lalo na nang maalala niya ang naging pahayag ni Dr. Sebastian kanina habang pinapakilala ang dalaga.

"Ang nais ko lang ay matuwid ang landas na tatahakin ng aking anak sa hinaharap at magkaroon ng normal na buhay."
"Ngayon narito na siya ang babaeng magiging fiancee ng aking anak, Please all welcome Sarah Concepcion!"

Tulad na rin ng sinabi nito sa kanya sa pag-uusap nila nung araw na pinahinto siya sa pagtutor ay naisip ni Andrew na talagang gusto ng ina ito ay ang magkaroon ng sariling pamilya ni Bryan sa pamamagitan ni Sarah. Kahit saang anggulo tignan ay tama naman ang ginawa nito kahit pa masakit sa ito kanya.

"Tama si Mam Sebastian. Panahon na para itigil na natin ang relasyong meron tayo." ang sabi niya sa kanyang sarili.

At dahil dito, isang desisyon ang nabuo sa kanyang isipan.
________
Hindi maitatago ni Bryan ang kasiyahan sa pagbabalik ni Sarah. Sa halos ilang taon nitong pagkawala ay kailanman na hindi siya nawala sa kanyang isipan. Talagang nabighani siya sa ipinamalas na kagandahan ng dalaga. Dahil dito ay nawala na sa kanyang isipan si Andrew at hindi na niya namalayan ang pag-alis nito.

Nagkaroon ng sayawan matapos ang eksenang iyon. Hindi naman mawala ang ngiti sa mukha ni Bryan habang isinasayaw niya ang kababatang si Sarah.


"My turn." ang paanyaya naman ni Troy sabay lahad ng kamay na maisayaw ang dalaga.
"Sure." ang nakangiting tugon ni Sarah.

Pumunta si Bryan sa kinaroroonan ni Michael.
"Happy?" ang masayang tanong nito sa kanya.
"Oo naman. I cant believe na magiging ganoon siya kaganda tol." ang naibulalas niya dala pa rin ng kanyang pagkamangha.

At doon lang niya biglang naalala si Andrew. Agad niyang nilibot ang mata sa paligid upang hanapin ito at nang hindi nakita ay tinanong niya si Michael.
"Tol nasaan pala si Andrew?"
"Lumabas siya eh." ang simpleng sagot nito.

Agad siyang lumabas para hanapin ito ngunit nabigo lang siya. At doon niya narealize na baka umalis na ito dahil sa nangyari.

Nakaramdam naman siya ng pagkabahala kaya bumalik siya sa loob at kinausap si Troy. Sakto namang katatapos lang nito isayaw si Sarah.

"Kanina pa lang habang pinakilala ni Tita si Sarah bilang fiancee mo ay nakita ko na lubos siyang nasaktan. Kaya lumabas muna siya. At kung hindi mo na siya nakita, marahil ay umuwi na nga siya." ang sabi sa kanya ni Troy.
"Mamaya pagkatapos nito o bukas kakausapin ko siya. Ipapaliwanag ko sa kanya ang lahat." ang sagot naman ni Bryan na nababahala pa rin para kay Andrew.
"Sa tingin ko dapat hayaan mo muna siyang mapag-isa"

Tutol man ay naisip ni Bryan na tama si Troy. "Sige tol ikaw na muna ang bahala sa kanya. Subukan mong ipaliwanag sa kanya ang lahat."
"Ok I'll try. Teka nga pala may gift pala siya sayo." si Troy sabay abot sa kanya ng regalo na naiwan ni Andrew.
"Salamat." ang kanyang tugon. Napangiti siya nang makita niya ang  teddybear.

"Wow kanino galing yang ang cute naman?" si Sarah nang mapansin ang hawak ni Bryan.
"Ah wala ito regalo lang ng isang estudyante."
"Ok. So tara na kain na tayo." ang yaya ni Sarah sa kanila.

Naging maayos naman ang pagtatapos ng selebrasyon na iyon.

Itutuloy...