CAMPUS TRIO Part 23

Pagkadating nina Andrew at Troy sa venue ng birthday celebration ni Bryan ay sinalubong sila ni Michael at dinala sa kanilang magiging mesa.

Habang nakaupo ay pinagmamasdan ni Andrew ang paligid. Namamangha siya sa kanyang nakikita palibhasa ay unang pagkakataon niyang makadalo sa ganoong kalaki at magarbong okasyon. Sadyang pinaghandaan at ginastusan ang mga dekorasyon sa loob pati ang malaking streamer sa entablado na ang nakasulat ay ang pagbati kay Bryan.

Ngunit sa kabilang banda ay medyo naiilang pa rin siya. Hindi nakaligtas sa kanya ang mga tingin sa kanya ng mga bisitang naroon. Pakiwari niya ay pinag-iisipan na siya ng hindi maganda ng mga iyon.

"Huwag mo na silang pansinin. Tayo lang kasi ang naiiba dito." ang bulong sa kanya ni Troy. Tama nga naman dahil silang tatlo lang bukod kay Bryan ang mga lalaki na naroroon.

Dahil sa kasikatan ay pinagpiyestahan ng mga kababaihang naroon sina Troy at Michael. Halos sila na ang naging usap-usapan doon. Samantalang si Andrew ay napapayuko na lang. Pakiramdam niya na out of this world siya.

Inakbayan siya ni Troy na ang isang kamay ay humahaplos sa kanyang balikat. Sa kabila ng pagiging abala sa pag-entertain sa mga kababaihan ay hindi niya magawang alisin ang kanyang atensyon kay Andrew. Gustong iparating ni Troy kay Andrew na ayos lang ang lahat at hindi siya nag-iisa.

At makalipas ng halos sampung minuto ay nakarinig sila ng paghiyaw hudyat na dumating na ang kanilang pinakahinihintay.

Tumingin si Andrew sa pinto kung saan nag-uumpukan ang mga bisita. At pumasok doon si Bryan kasama ang kanyang ina. Nginitian sila ng mag-ina habang papunta sa entablado.

Nang makarating ay agad hinanap ni Bryan si Andrew. Napangiti siya nang makita niya ito sa isang mesa kasama sina Michael at Troy na katabi niya. Hindi ito nakaligtas sa kanyang ina.

"Good evening ladies, Nandito na ang inyong pinakahihintay ang ating birthday boy, Mr. Bryan Sebastian!" ang pahayag ng babaeng emcee na nagpahiyaw sa buong auditorium.
Tumayo si Bryan at kumaway sa lahat ng naroroon.
"Yan. Talagang napakaguwapo niya. So alam naman natin na maliban sa kanyang birthday ay ngayon din ang araw ng mga puso. Kaya sa gabing ito, may isang big surprise ang kanyang mom na si Dr. Sebastian sa ating lahat. At ito ay malalaman natin maya-maya lang. For the meantime kantahan na natin si birthday boy!"

Habang kumakanta ay pasimpleng sinusulyapan ni Andrew si Bryan. Hindi niya magawang titigan ito ng matagal dahil katabi niya ang kanyang ina na nakatingin din sa kanya. Iniisip na niya kung paano mabibigaydito ang kanyang regalo.

Matapos magsalita ang emcee ay bumaba na nang entablado si Bryan samantalang ang kanyang ina ay lumabas. Napansin naman ni Andrew na papalapit sa kanilang kinaroroonan si Bryan kaya agad siyang nagpaalam kay Troy na kukunin ang kanyang regalo sa sasakyan nito.

"Saan pupunta si Andrew?" ang agarang tanong ni Bryan sa dalawa nang mapansin ang pagmamadali ni Andrew.
"Ah wala may kukunin lang sa car tol." ang sagot ni Troy sa kanya. "Hintayin mo na lang siya pabalik na iyon."
"Naks naman tol si Andrew talaga ang hinanap mo ah." ang pangangantsaw sa kanya ni Michael.
"Siyempre naman ngayon na ang pagkakataon na makakapag-usap kami ulit."
"Hindi halata na miss mo siya ano."
Isang ngiti lang ang ibinigay sa kanila ni Bryan.

Samantala, habang naglalakad si Andrew papuntang parking lot kung saan naroroon ang kotse ni Troy ay napansin niya ang isang napakagarang sasakyan. At sa pagbukas ng pinto ay iniluwa roon ang isang babae. Hindi na niya sana bibigyan ng pansin iyon nang makita niya ang pagsalubong ni Dr. Sebastian sa babaeng iyon. Sa tingin niya ay magkakilala sila. At doon nagsimulang kabahan si Andrew tulad ng parehong pakiramdam nung matanggap niya ang imbitasyon. Gayunpaman ay isinantabi ulit iyon ni Andrew at nagpatuloy sa pagkuha ng regalo na ibibigay kay Bryan sa kotse.

Nang makabalik si Andrew ay nakita niya si Bryan na ngayon ay pinagkakaguluhan ng mga babae. Ngunit hindi naging sagabal ang mga nakapalibot sa kanya para hindi nito mapansin ang kanyang pagbabalik.

At sa paglapit sa kanya ni Bryan ay napansin nito ang kanyang dala.
"Kamusta ka na?" ang tanong niya kay Andrew na nakangiti ng ubod tamis. 
"A-ayos lang naman. Happy birthday nga pala. Ito pala ang rega..." ang isasagot sana ni Andrew nang biglang magsalita ulit ang emcee.

"Ladies, its time para malaman natin ang big surprise ni Dr. Sebastian para sa ating lahat!"
"Good evening to all the ladies of the university. Ngayong gabi ay pinagdiriwang natin lahat ang kaarawan ng aking panganay na si Bryan. Alam ko na inaabangan niyo kung ano ang aking surpresa sa gabing ito. Matagal ko nang pinag-isipan at pinaghandaan ito. Ang nais ko lang ay matuwid ang landas na tatahakin ng aking anak sa hinaharap at magkaroon ng normal na buhay."

Nagulat si Andrew sa biglaang tingin sa kanya ni Dr. Sebastian nang ipahayag niya ang mga salitang iyon. Inisip agad niya na patama sa kanya ang mga iyon. Lalo tuloy siyang kinabahan at nangamba.

Napayuko na lang siya sa mga oras na iyon. Kung hindi lang dahil kay Troy ay matagal na siyang lumabas ng auditorium at umuwi.

Hindi naman nakaligtas kay Troy ang naging reaksyon ni Andrew sa pinukol na tingin sa kanya ni Dr. Sebastian. Kaya sa ilalim ng mesang iyon ay hinawakan niya ang kaliwang kamay ni Andrew at marahang pinisil iyon pahiwatig na magiging ayos lang ang lahat at naroon siya upang umalalay sa kanya. Sa panig naman ni Andrew ay nakatulong iyon upang maibsan ang nararamdaman niyang kaba ngunit hindi naging sapat ito upang alisin ang lahat.

"Kababata ni Bryan sina Michael at Troy at kasabay ng kanilang paglaki ay nagkaroon sila ng isa pang kaibigan. She was our former neighbor. After graduation of high school they migrated to Canada. Dahil sa kanyang pag-alis ay sobra silang nalungkot lalo na ang aking anak. At kamakailan lang ay nagbalik na siya." ang pagpapatuloy ni Dr. Sebastian.

Halata ni Andrew sa kanyang mga kasama sa mesa ang pagkabigla sa mga narinig. Isang nagtatakang at nagtatanong na tingin ang ibinigay niya sa kanila. Hindi rin nakaligtas sa kanya ang bulungan ng mga taong naroon.

At ang sumunod na sinabi ng ginang ang siyang sasagot sa lahat ng kanyang mga iniisip mula panung matanggap niya ang imbitasyon.

"Ngayon narito na siya ang babaeng magiging fiancee ng aking anak, Please all welcome Sarah Concepcion!"

Isang magarbong palakpakan ang sinalubong ng mga panauhin sa isang babaeng umakyat ng entablado. Maputi at makinis ang kanyang balat, mahaba ang buhok at ang lalong nagpatingkad sa kanyang kagandahan ay ang suot niyang puting dress. Simple lang ito ngunit talagang bumagay sa kanya. Nilapitan niya ang gulat na gulat na si Bryan. Inabutan siya ni Dr. Sebastian ng mikropono.

"Magandang gabi sa inyong lahat lalo na sa iyo Bryan. Happy birthday! Wow ang laki mo na at mas lalo kang gumwapo" ang pagpuri sa kanya ni Sarah sabay hawak sa kanyang mga pisngi na nagpakilig sa lahat. Si Bryan ay nakatitig lang sa kanya.
"Kailan lang uhugin ka pa at iyakin. Ako pa nga ang nagtatanggol kapag may nanunukso sa iyo o inaasar nina Troy at Michael. Pero ngayon ang tangkad mo na at macho!" ang kanyang pagpapatuloy sabay pisil sa mga malalaking braso ni Bryan.

At sa pagkakataong iyon habang abala sa pakikinig at pagtatawanan ang mga kababaihan ay tila nabingi na si Andrew sa mga sumunod na sinabi ni Sarah. Nangingilid na ang kanyang mga luha habang nakayuko. Nagpasya siyang lumabas muna ng auditorium. Sinundan naman siya ni Troy.

"Andrew."
"Ayos lang ako Troy. Sige bumalik ka na doon sa loob." ang kanyang pahayag sabay pahid ng mga namumuong luha sa kanyang mga mata.
"Ok." ang tugon nito.

Sa isang sementong upuan malapit doon umupo si Andrew. Habang pinagmamasdan ang mga taong palakad-lakad ay iniisip niya ang mga nangyari. Bigla naman niyang naalala ang naging hula sa kanila ni Bryan nung araw na nagsimba sila sa Quiapo.
"Ito na siguro ang sinasabi niyang pagsubok. Kaya pala iba na pakiramdam ko kahapon pa." ang nasabi niya sa kanyang sarili.

Matapos ang halos kalahating oras ng kanyang pagmumuni-muni nang maisipan na niyang umuwi na lang tutal wala na ring saysay na manatili pa siya roon. Kaya bumalik siya sa auditorium para magpaalam sana kay Troy at ipaabot na lang ang kanyang regalo kay Bryan na nakalimutan din niya sa mesa na kanilang pinuwestuhan.

At doon niya nakita ang masayang-masaya na si Bryan habang kasayaw si Sarah. Mas lalong bumigat ang kanyang naramdaman sa mga oras na iyon lalo na nang maalala niya ang naging pahayag ni Dr. Sebastian kanina habang pinapakilala ang dalaga.

"Ang nais ko lang ay matuwid ang landas na tatahakin ng aking anak sa hinaharap at magkaroon ng normal na buhay."
"Ngayon narito na siya ang babaeng magiging fiancee ng aking anak, Please all welcome Sarah Concepcion!"

Tulad na rin ng sinabi nito sa kanya sa pag-uusap nila nung araw na pinahinto siya sa pagtutor ay naisip ni Andrew na talagang gusto ng ina ito ay ang magkaroon ng sariling pamilya ni Bryan sa pamamagitan ni Sarah. Kahit saang anggulo tignan ay tama naman ang ginawa nito kahit pa masakit sa ito kanya.

"Tama si Mam Sebastian. Panahon na para itigil na natin ang relasyong meron tayo." ang sabi niya sa kanyang sarili.

At dahil dito, isang desisyon ang nabuo sa kanyang isipan.
________
Hindi maitatago ni Bryan ang kasiyahan sa pagbabalik ni Sarah. Sa halos ilang taon nitong pagkawala ay kailanman na hindi siya nawala sa kanyang isipan. Talagang nabighani siya sa ipinamalas na kagandahan ng dalaga. Dahil dito ay nawala na sa kanyang isipan si Andrew at hindi na niya namalayan ang pag-alis nito.

Nagkaroon ng sayawan matapos ang eksenang iyon. Hindi naman mawala ang ngiti sa mukha ni Bryan habang isinasayaw niya ang kababatang si Sarah.


"My turn." ang paanyaya naman ni Troy sabay lahad ng kamay na maisayaw ang dalaga.
"Sure." ang nakangiting tugon ni Sarah.

Pumunta si Bryan sa kinaroroonan ni Michael.
"Happy?" ang masayang tanong nito sa kanya.
"Oo naman. I cant believe na magiging ganoon siya kaganda tol." ang naibulalas niya dala pa rin ng kanyang pagkamangha.

At doon lang niya biglang naalala si Andrew. Agad niyang nilibot ang mata sa paligid upang hanapin ito at nang hindi nakita ay tinanong niya si Michael.
"Tol nasaan pala si Andrew?"
"Lumabas siya eh." ang simpleng sagot nito.

Agad siyang lumabas para hanapin ito ngunit nabigo lang siya. At doon niya narealize na baka umalis na ito dahil sa nangyari.

Nakaramdam naman siya ng pagkabahala kaya bumalik siya sa loob at kinausap si Troy. Sakto namang katatapos lang nito isayaw si Sarah.

"Kanina pa lang habang pinakilala ni Tita si Sarah bilang fiancee mo ay nakita ko na lubos siyang nasaktan. Kaya lumabas muna siya. At kung hindi mo na siya nakita, marahil ay umuwi na nga siya." ang sabi sa kanya ni Troy.
"Mamaya pagkatapos nito o bukas kakausapin ko siya. Ipapaliwanag ko sa kanya ang lahat." ang sagot naman ni Bryan na nababahala pa rin para kay Andrew.
"Sa tingin ko dapat hayaan mo muna siyang mapag-isa"

Tutol man ay naisip ni Bryan na tama si Troy. "Sige tol ikaw na muna ang bahala sa kanya. Subukan mong ipaliwanag sa kanya ang lahat."
"Ok I'll try. Teka nga pala may gift pala siya sayo." si Troy sabay abot sa kanya ng regalo na naiwan ni Andrew.
"Salamat." ang kanyang tugon. Napangiti siya nang makita niya ang  teddybear.

"Wow kanino galing yang ang cute naman?" si Sarah nang mapansin ang hawak ni Bryan.
"Ah wala ito regalo lang ng isang estudyante."
"Ok. So tara na kain na tayo." ang yaya ni Sarah sa kanila.

Naging maayos naman ang pagtatapos ng selebrasyon na iyon.

Itutuloy...

CAMPUS TRIO Part 22

Kinabukasan habang nag-aagahan ay kinausap ni Andrew si Troy tungkol sa ibibigay niyang regalo kay Bryan.
"Teddy bear!" ang gulat na sambit ni Troy.
"Bakit pwede naman iyon ah. At saka wala naman akong maisip na maaaring ibigay sa kanya. Ayaw ko naman ng pagkain dahil mauubos agad. Mas mainam na siguro ito para remembrance." ang pangangatwiran ni Andrew.
"Oo pwede naman iyon. Naisip ko lang na hindi iyon babagay sa isang tulad ni Bryan, babae lang kasi ang binibigyan ng ganoon."
"Ah. ok." ang medyo malungkot na tugon ni Andrew. "Hindi na lang siguro ako magbibigay ng regalo sa kanya.
"Ito naman. Sige pwede na iyon. Matutuwa naman siya sa kahit anong bagay na ibibigay sa kanya lalo na kung galing as iyo."
"Sigurado ka?"
"Oo naman. Ako pa, kilala ko na ang buong pagkatao ng kaibigan kong iyon."
_______
"Kamusta naman sa bago niyong tirahan?" tanong ni Dina kay Andrew habang naghihintay ng susunod nilang propesor sa araw na iyon.
"Ok lang. Wala naman kaming naging problema ni nanay. Mabait naman ang lola ni Troy."
"Ang swerte mo talaga friend. Napaka "special" ng turing sa iyo ng Campus Trio." si Dina ulit na binibigyang-diin ang salitang special.
"Ano, nakita mo na rin ba ang katawan ni Troy?" ang paghirit nito.
"Ikaw talaga Dina. Magkaiba naman kami ng kwarto doon." ang natatawang sagot ni Andrew.
"At tungkol sa sinabi mong special na pagtrato nila sa akin, ewan ko ba parang hindi ko naman nararamdaman e. Sa palagay ko mas naging miserable pa yata ang buhay ko simula nang makilala ko sila."
"Ano ka ba friend yan pa ang iniisip mo. Alam mo ba na halos buong campus ang naiinggit sa iyo."
"Iyon na nga eh .Naging masama pa nga ako sa kanila."
"Pero aminin mo na malaki ang naitulong nila sa iyo lalo na si Papa Troy. Kung hindi niya kayo tinulungan baka sa tabi-tabi lang kayo nakatira ngayon. At hindi lang yan, siya ang nagcomfort sa iyo nung mga panahon na malungkot ka dahil sa mga nangyari sa inyo ni Papa Bryan."
"Oo na sige na." Totoo naman kasi ang sinabi ni Dina. Simula ng huminto siya sa pagtutor, si Troy ang palagi niyang kasama.
______
Sinamahan ni Troy si Andrew sa mall upang bumili ng teddy bear na ibibigay kay Bryan sa nalalapit nitong kaarawan. Pumasok sila sa isang shop na puro pang regalo ang tinda.

"Ito ang bibilhin ko!" ang masayang sambit sambit ni Andrew nang makita niya ang isang di kalakihang brown na teddy bear.
"Maganda nga yan. Pero sapat ba ang pera mo para diyan. Kung hindi, dadagdagan ko na lang."
"Huwag na. Kasya ang pera ko. Marami-rami yata akong naipong pera mula sa pangangalakal ko bago kami lumipat sa inyo. Mas maganda di ba kung galing mismo sa aking pinaghirapan ang perang ipangbibili ko dito."
"Sige. Sabi mo eh." ang nakangiting sagot ni Troy senyales na napabilib siya ni Andrew sa mga sinabi nito. "Ganito na lang. Ililibre na lang kita ng pagkain. Ooops! huwag ka nang tumanggi, treat ko na yun sa iyo."
Nakangiting tumango si Andrew sa paanyaya ni Troy.
_______
"Ano na ang balita kay Andrew tol?" ang agad na tanong ni Bryan sa kararating na si Michael sa gym.
"Nag text sa akin si Troy nasa mall daw sila ngayon." ang tugon ni Michael.
"Anong ginagawa nila doon?"
"Common sense naman. E di siyempre namamasyal. Anong klaseng tanong yan tsk?"

Naalala naman ni Bryan yung araw na pamamasyal rin nila ni Andrew matapos ang pagsimba na kung saan ay binilihan niya ito ng mga bagong damit. Isa rin ito sa pinakamasayang araw niya dahil dito niya napasagot si Andrew. At muli siyang nakaramdam ng kung ano na hindi niya maintindihan.

"Upakan kaya kita diyan. Alam ko iyon!" ang nasabi na lang niya.
"Easy lang tol. Huwag mo namang ibuntong sa akin yang inis mo."
"Hindi ako naiinis."
"Talaga lang ah."
"Hay ewan ko sa iyo."
"O sige maiba tayo. Paano yan malapit na pala ang birthday mo"
"Hindi ko nga iniisip ang bagay na yan."
"Talaga. Balita ko, may surprise daw sa iyo si Tita ah."
"Wala akong pakialam sa kanya."
"It seems na galit ka pa rin sa kanya hanggang ngayon."
"Pwede ba huwag na natin siyang pag-usapan." ang naiinis pa ring si Bryan.
"Ok sabi mo e."
_______
"Pakibigay na lang sa kanya ito Troy ah." ang pakiusap ni Andrew nang makauwi sila galing sa pamamasyal. Alam naman niyang hindi siya maiimbita sa okasyong iyon.
"Sure."

Agad na tumungo si Andrew sa kanyang silid upang sumulat ng isang maikling note na isasama niya sa ibibigay niyang regalo kay Bryan.

"Happy Brithday Bryan! Pagpasensyahan mo na kung ito lang ang kaya kong mabigay sayo. Lagot ka sakin kapag tinawanan mo yan."
 _______
Dalawang araw bago ang nalalapit na kaarawan ni Bryan, naging usap-usapan sa buong campus ang nasabing okasyon. Halos lahat ng dako ng mga building ay may mga nakapaskil na pabati sa kanya. At ang mas inaabangan ng mga estudyante ay ang nakatakdang sorpresa sa kanya ng kanyang ina.

"Narinig mo na ba yung balita Andrew tungkol sa big surprise ni Mam Sebastian kay Bryan." ang tanong ni Dina kay Andrew habang naglalakad sila sa hallway ng school.
"Wala naman akong balak alamin pa kung anuman iyon. Hindi naman ako makakapunta doon."
"Sa bagay. Mga babaeng estudyante lang naman ang inimbita except kina Michael at Troy."
"Oo nga kaya pinabigay ko na lang kay Troy yung regalo ko sa kanya. Sabi ko nga na pasimple lang niya itong iabot."
"Wow, ano naman yang regalo mo?"
"Teddy bear."
"How sweet! Ang tanong ay kung magugustuhan kaya niya iyon."
"Bahala na siya sa buhay niya kung tatanggapin niya iyon o hindi. Ang importante lang naman ay nakapagbigay ako."
"Sa bagay."
_______
"How's your stay in this house?" ang tanong ni Michael kay Andrew nang dumalaw siya sa bahay ni Troy dalawang araw bago ang kaarawan ni Bryan.
"Ayos lang." ang kanyang tugon. "Naninibago lang ako. Alam mo na nasanay na kami ni nanay sa maliit na tirahan."
"Mabuti naman kung ganoon. At least nasa mabuti kang kalagayan, kayo ng nanay mo."
"Oo nga. Talagang napakabuting tao ni Troy sa akin pati na rin ng kanyang lola. Hindi ko nga alam kung bakit ganoon na lang ang pakikitungo niya sa akin. Sabi ko sa aking sarili na babawi ako sa kanya balang araw."
"Tama na ang drama. Oh tara meryenda na tayo. Naku masarap itong ginataan. Luto ito ni Tita" ang biglang pagsingit ni Troy sa kanilang pag-uusap."

Habang kumakain ay pasimpleng pinagmamasdan ni Michael ang dalawa. Napapansin niya ang kasiyahan nila habang nag-uusap lalo na si Troy. Sa tagal niyang pagkakakilala dito ay ngayon lang niya nakita na sumaya siya ng ganoon sa kabila ng pagiging seryoso nito.

"Uy Tol" ang paggulat ni Troy kay Michael nang mapansing nakatingin ito sa kanila. "Ang tahimik mo yata"
"Ah wala naman hehehe" ang natatawa niyang tugon.
"Siya pala, I heard na may big surprise daw si Tita sa birthday ni Bryan." si Troy.
"Oo nga. Pero alam mo ba ang sinabi ni Bryan na wala daw siyang interes dito."
"I see. Hanggang ngayon kasi masama pa rin ang loob niya kay Tita. So ano na ang plano niya?"
"Wala naman siyang nababanggit sa akin."
"Baka hindi siya sisipot sa kanyang party. Sayang naman yung regalo ni Andrew sa kanya." ang pahayag ni Troy na nagpabigla kay Michael. Si Andrew naman ay pasimpleng siniko si Troy dahil sa hiya.
"Really, so ano naman yang regalo mo sa kanya Andrew?" ang interesadong tanong ni Michael.
Inunahan siya ni Troy sa pagsagot. "Isang teddy bear."

"Teddy bear!" ang sagot niya sabay halakhak.
"Eh yun lang ang naisip ko. Bahala na."
"Pero ito lang masasabi ko. Kahit ano pa yan tatanggapin niya basta galing sayo... naging baduy na kasi siya."

Nagkatawanan lang silang tatlo.
_________
Isang gabi bago ang kaarawan ni Bryan kinabukasan ay nakatanggap si Andrew ng isang imbitasyon nang hindi niya inaasahan.
"Bakit Andrew?" ang tanong ni Troy sa kanya nang mapansin ang kakaibang reaksyon nito nang basahin ang paanyaya. "Ayaw mo ba nun, mabibigay mo mismo ng personal kay Bryan ang regalo mo sa kanya"
"Nabigla lang ako. Hindi lang ako makapaniwala na aanyayahan ako ni Maam Sebastian. Di ba galit nga siya sa akin."

Tinabihan ni Troy si Andrew na nakaupo sa kama. "Huwag kang mag-alala Andrew, kasama mo ako. Ako ang bahala sa iyo." ang kanyang pahayag.
"Salamat Troy."
Nginitian lang siya nito.

Buong magdamag nag-isip si Andrew. Naguguluhan siya. Pakiramdam niya ay may mali. Nagkaroon siya ng pangamba sa mangyayari bukas. Imposibleng kasing padalhan siya ni Mam Sebastian ng imbitasyon sa kaarawan ni Bryan.
"Dadalo kaya ako?" ang tanong niya sa kanmyang sarili na tila nagdadalawang-isip sa kabila ng assurance na sinabi ni Troy sa kanya.
________
Maaga pa lang ay inaayos na ang auditorium ng school kung san gaganapin ang selebrasyon ng kaarawan ni Bryan kinabukasan. Karamihan sa mga estudyante lalo na ang mga babaeng imbitado ay naroon upang pagmasdan ang ginagawang paghahanda.

"Buti ka pa binigyan ng imbitasyon." ang may pagkainggit na pahayag ni Dina nang ipaalam ni Andrew dito ang paanyaya sa kanya. Napadaan din sila doon para alamin para makita ang ginagawang preparasyon. "Magkikita na rin kayo sa wakas ni Papa Bryan, tapos kasama mo pa sina Papa Michael at Troy."
"Parang ayaw ko ngang pumunta. Hindi ko alam pero pakiramdam mo may mali."
"Ano ka ba? Iyan pa ang iniisip mo ngayon ha. Dapat pa nga na matuwa ka dahil hindi lahat ng estudyante sa campus ay inimbitahan."
"Ewan ko ba. Pero ano pa ba ang magagawa ko kundi ang dumalo na lang. Siguro ibibigay ko lang ang regalo sa kanya tapos aalis na ko agad."
"Hays sayang naman. Pero dont forget na balitaan ako tomorrow ah"
Tumango si Andrew bilang pagsang-ayon.
________
"Ready ka na ba anak?" ang tanong ng mama ni Bryan nang pumasok ito sa silid niya na nakabihis na.
"Oo" ang medyo matamlay nitong sagot. Bukod kasi sa inis niya sa ina ay wala rin siyang gana na dumalo sa kanyang kaarawan.
"Bryan anak alam kong may sama ka pa rin ng loob sa akin pero mamaya sisiguraduhin kong magiging masaya ka na sa aking gagawin."

Saglit na natigilan si Bryan sa kanyang narinig pahiwatig ng pagkakaroon niya ng interes dito.
"Ill make sure na magiging memorable ang gabi ito para sa iyo anak." ang dugtong pa ng ina.

Naisip agad ni Bryan si Andrew, na baka padadaluhin din niya ito upang magkasama sila. Napangiti siya ngunit hindi niya ipinahalata.

Matapos ang pag-uusap na iyon ay sabay na umalis ang mag-ina patungo sa pagdadausan ng okasyon.

Itutuloy...